சிவபெருமான் ஏன் நாகங்களை தண்டித்தார்

இறைவன் சிவபெருமான் கழுத்திலும், கைகளிலும் சில நாகங்களை அணிகலன்களாக அணிந்திருப்பார். தாங்கள் சிவபெருமானுக்கு அணிகலன்களாக இருப்பதால் தான், அவர் மிகவும் அழகாகத் தெரிகிறார் என்று அந்த நாகங்கள் நினைத்துக் கொண்டன. மேலும் இறைவனை யார் வணங்கினாலும், அவர்கள் தங்களையும் சேர்த்துத்தான் வணங்குகின்றனர் என்றும் தாங்களாகவே பெருமைபட்டுக் கொண்டன. நாகங்களின் இந்த எண்ணம் சிவபெருமானுக்குத் தெரிந்த போதும், அதைக் கண்டு கொள்ளாமல் இருந்தார்.

இந்த நிலையில் ஒரு முறை விநாயகப்பெருமான், கயிலாயத்தில் வீற்றிருந்த சிவபெருமானை வழிபாடு செய்தார். அப்போது நறுமணம் கொண்ட மலர்களை இறைவன் மேல் தூவி போற்றி பாடினார். அவர் தூவிய மலர்களில் ஒன்று, இறைவன் கழுத்தில் சுற்றியிருந்த நாகத்தின் மீது விழுந்தது. உடனே அந்த நாகம், விநாயகர் தன்னையும் மலர் தூவி வணங்குவதாக நினைத்து கர்வம் கொண்டது.

சாபம்

நாகத்தின் இந்த எண்ணம் சிவபெருமானுக்கு கோபத்தை ஏற்படுத்தியது. தனது கோபத்தை வெளிக்காட்டாமல், விநாயகரின் வழிபாடு முடிவடையும் வரை காத்திருந்தார். விநாயகர் வழிபாட்டை முடித்து அங்கிருந்து புறப்பட்டதும், தன் கழுத்தில் இருந்த நாகத்தை எடுத்து கீழே வீசி எறிந்தார் சிவபெருமான். தொடர்ந்து தனது கைகள், இடுப்பு, கால் போன்றவற்றில் இருந்த நாகங்களையும் ஒவ்வொன்றாக எடுத்து வீசினார். கீழே விழுந்த நாகங்கள், என்ன ஏதென்று திகைத்தபடி இறைவனை பார்த்தன.

ஈசன் நாகங்களைப் பார்த்து, ‘நாகங்களே! உங்களை என் உடலில் சுற்றியிருப்பதால்தான் நான் அழகாக இருக்கிறேன் என்று நீங்களாகவே நினைத்துக் கொண்டீர்கள். என்னை வணங்குபவர்கள் அனைவரும் உங்களையும் வணங்குவதாக நினைத்துக் கர்வம் அடைந்தீர்கள். தற்பெருமை கொண்ட நீங்கள், இனியும் என் உடலில் இருக்கும் தகுதியை இழந்துவிட்டீர்கள்.

கரையான் தாங்கள் வசிப்பதற்காக உருவாக்கிய புற்றுகளில் நுழைந்து, அவர்களை அழித்து அந்த இடத்தை ஆக்கிரமித்துக் கொள்ளும் உங்கள் இனத்தின் குணம் இன்னும் மாறாமல்தான் இருக்கிறது. அடுத்தவர்களின் உழைப்பை, அச்சுறுத்தி உங்கள் வசமாக்கிக் கொள்ளும் உங்கள் இனத்தினருக்கான குணம் உங்களிடமும் அப்படியே இருக்கிறது. நீங்கள் கொண்ட தற்பெருமையின் காரணமாக நீங்கள் மட்டுமின்றி, உங்கள் இனம் முழுவதும் பெருமையாக கருதும் சக்திகள் அனைத்தையும் இழந்து அவதிப்படுங்கள்’ என்று சாபமிட்டார்.

சிவபெருமான் உடலில் சுற்றியிருந்த நாகங்கள், இறைவன் தங்களுக்கு மட்டுமில்லாமல், தங்கள் இனத்திற்கே மிகப்பெரும் சாபத்தைக் கொடுத்து விட்டதை நினைத்து கவலையடைந்தன. அவைகள் சிவபெருமானிடம், ‘இறைவா! நாங்கள் அறியாமையால் செய்த தவறுகளை மன்னித்து, எங்களுக்குச் சாப விமோசனமளித்து உதவுங்கள்’ என்று வேண்டின. 

கோபம் குறையாத சிவபெருமான், நாகங்களின் வேண்டுதல் எதையும் காதில் கேட்டுக் கொள்ளாமல், மன அமைதிக்காக தியானம் செய்யத் தொடங்கினார். சிவபெருமான் கொடுத்த சாபத்தால், தங்கள் சக்தியை இழந்த அந்த நாகங்கள் பூலோகத்தில் வந்து விழுந்தன. சிவபெருமானின் சாபத்தால், நாக இனத்தைச் சேர்ந்த அனைவரும் தங்களுடைய சக்திகளை இழந்து அவதிப்பட்டனர். பாம்பைக் கண்டால் படையே நடுங்கும் என்கிற நிலை மாறி, அவர்கள் வெறும் மண்புழுவைப் போல் சாதாரணமாக மாறிப் போனார்கள்.

இதையடுத்து நாக இனைத்தைச் சேர்ந்தவர்கள், ஆதிசேஷன் தலைமையில் கூடி ஆலோசித்தனர். அதன் பின்னர் நாக இனத்தில் மிகவும் சக்தி வாய்ந்தவர்களாக கருதப்படும் ராகு, கேது, அனந்தன், வாசுகி, தட்சகன், கார்கோடகன், சங்கபாலன், குலிகன், பத்மன், மகாபத்மன் ஆகியோர் சிவபெருமானை சந்தித்து, சாப விமோசனம் கேட்பது என்று முடிவு செய்தனர். 

ஆதிசேஷன் தலைமையில் கயிலாயம் சென்ற அவர்கள், சிவபெருமானை நேரில் பார்த்து வணங்கினர். பின்னர் அவர்கள் சிவபெருமானிடம், ‘இறைவா! தங்கள் கழுத்தில் அணிந்திருந்த எங்கள் இனத்தைச் சேர்ந்த ஒரு நாகம் செய்த தவறுக்காக, நாங்கள் அனைவரும் வருந்துகிறோம். அந்த நாகம் செய்த தவறினை மன்னித்து, எங்கள் இனத்தினர் இழந்த சக்திகள் அனைத்தும் மீண்டும் கிடைத்திட அருள் புரிய வேண்டும்’ என்று வேண்டினர்.

ஒரு நாகம் செய்த தவறுக்காக, நாக இனம் முழுவதையும் தண்டித்திருக்க வேண்டியதில்லை என்று நினைத்து கோபம் குறைந்தார் சிவபெருமான். ‘நாகங்களே, உங்களின் வேண்டுதலை ஏற்கிறேன். வரும் சிவராத்திரியன்று நான்கு வேளைகளிலும், வேளைக்கு ஒரு சிவலிங்கமாக, பூலோகத்தில் நான்கு இடங்களில் இருக்கும் சிவலிங்கங்களை வழிபட்டால், உங்கள் இனத்தினர் இழந்த சக்திகள் அனைத்தும் மீண்டும் கிடைக்கும்’ என்று சாப விமோசனமளித்தார்.

சிவபெருமான் சொன்னதைக் கேட்டு மகிழ்ச்சியடைந்த நாகங்கள், இறைவனுக்கு நன்றி தெரிவித்தன. பின்னர் அவர்கள் சாப விமோசனம் பெறுவதற்காகப் பூலோகம் சென்றனர்.

விமோசனம்

பூலோகம் வந்த நாகங்கள் இறைவன் சொன்னபடி, சிவராத்திரியன்று நான்கு வேளைகளில் நான்கு சிவலிங்கங்களை வணங்குவதற்கேற்ற இடத்தைத் தேடத் தொடங்கின. அதன்படி கும்பகோணம், திருநாகேஸ்வரம், திருப்பாம்புரம், நாகூர் ஆகிய நான்கு இடங்களில் அமைந்திருந்த கோவில்களில் இருக்கும் சிவலிங்கங்கள், தங்கள் வழிபாட்டிற்கு சரியானதாக இருக்கும் என்று முடிவு செய்தன. பின்னர் சிவராத்திரி நாளுக்காக காத்திருந்தன.

சிவராத்திரி நாளும் வந்தது. ஆதிசேஷன் தலைமையில் ராகு, கேது, அனந்தன், வாசுகி, தட்சகன், கார்கோடகன், சங்கபாலன், குலிகன், பத்மன், மகாபத்மன் ஆகியோர் முதல் ஜாம வேளையில் கும்பகோணம் நாகேஸ்வரர் கோவிலில் இருக்கும் சிவலிங்கத்துக்குச் சிறப்பு வழிபாடுகளைச் செய்து வழிபட்டனர்.

அதன் பிறகு அந்த நாகங்கள், அங்கிருந்து திருநாகேஸ்வரம் நாகநாதர் கோவிலுக்குச் சென்றன. இரண்டாம் ஜாம வேளையில், அங்கிருக்கும் சிவலிங்கத்துக்குச் சிறப்பு வழிபாடு களைச் செய்து, தங்கள் இனத்தவர்களுக்குச் சாப விமோசனமளிக்கும்படி வேண்டிக்கொண்டன.

அதனைத் தொடர்ந்து நாகங்கள், மூன்றாம் ஜாம வேளையில் திருப்பாம்புரம் பாம்புபுரேஸ்வரர் கோவிலுக்குச் சென்றன. அங்கிருந்த சிவலிங்கத்துக்குச் சிறப்பு வழிபாடுகளைச் செய்தன. அப்போது அவர்களுக்கு சிவபெருமான் காட்சியளித்தார். ‘நாகங்களே! சிவராத்திரி நாளில் உங்கள் வழிபாட்டில் மனம் மகிழ்ந்தேன். இனி உங்கள் இனத்தவர் இழந்த சக்திகள் அனைத்தும் திரும்பக் கிடைக்கும்’ என்று சொல்லி மறைந்தார்.

தங்கள் இனத்திற்கு சாப விமோசனம் கிடைத்த மகிழ்ச்சியுடன் ஆதிசேஷன் தலைமையிலான நாகங்கள், கடைசியாக நாகூர் நாகநாதர் கோவிலுக்குச் சென்றன. அங்கு, நான்காவது ஜாம வேளையில் சிவலிங்கத்துக்கு வழிபாடு செய்த நாகங்கள், தங்கள் இனத்தவருக்குச் சாப விமோசனமளித்து, இழந்த சக்திகளை திரும்பத் தந்தருளிய இறைவனுக்கு நன்றி தெரிவித்து வழிபாடுகள் செய்தன. 

பின்னர், ‘இறைவா! தாங்கள் அணிகலன்களாக அணிந்திருந்த எங்கள் இனத்தைச் சேர்ந்த நாகங்களை மன்னித்து, மீண்டும் அவைகளை அணிகலன்களாக அணிந்து, எங்கள் இனத்திற்குப் பெருமை சேர்த்திட வேண்டும்’ என்று வேண்டின. 

அப்போது ஒரு அசரீரி ஒலித்தது. ‘நாகங்களே! உங்கள் கோரிக்கையை ஏற்கிறேன். என் உடலில் அணி கலன்களாக இருந்த நாகங்கள், மீண்டும் என்னை வந்தடையும்’ என்று சிவபெருமான் கூறினார். அதனைக் கேட்டு மகிழ்ந்த நாகங்கள், தங்கள் வழிபாடுகளை நிறைவு செய்து அவரவர் இடத்திற்குத் திரும்பிச் சென்றன.     

ஒவ்வொரு இடத்திலும் முதன்மையாக இருப்பவர் களைச் சுற்றிலும் சிலர் ஒட்டிக் கொண்டிருப்பார்கள். அவர்கள், தங்களையே முதன்மையானவர்களாக நினைத்துக் கொண்டு தவறுகளைச் செய்யும் நிலையில், அவர்களுக்கு மட்டுமில்லாமல், அவரைச் சார்ந்தவர் களுக்கும் கடுமையான தண்டனை கிடைக்கும் என்பதை நாகங்கள் பெற்ற சாபமும், விமோசனமும் நமக்கு உணர்த்துகின்றன.